Jurcz jest bardzo leciwy. Pierwsze pisane treści o tej nadodrzańskiej miejscowości pochodzą z pierwszej połowy XIV stulecia. Wówczas to istniała tam rycerska siedziba. Zapewne było tak, że w Jurczu znajdowała się stosowna do okoliczności budowla o charakterze obronnym, na której miejscu bądź tuż obok w czasach późniejszych powstał pałac.
O rezydencji tej dominialnej wiadomo tyle, ile widać na starych, poniemieckich widokówkach. Nie był to obiekt nad wyraz strojny. Raczej prosty w konstrukcji dworek. TUTAJ można zerknąć, aby zorientować się w temacie. Przy wiejskiej rezydencji znajdował się park i budynki folwarczne. Teraz trudno znaleźć po tym wszystkim choćby cegłę, a z dawnego ogrodu zrobił się busz dolnośląski. Cały zespół dworski rozniesiony został w perzynę.
Jurcz. Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa
Świątynia ta pojawia się pierwszy raz na dokumentach w drugiej połowie XIV stulecia. Jednak nie jest to dzisiejszy kościół w Jurczu. Ta budowla sakralna powstała na miejscu wcześniejszej, zapewne drewnianej, w roku 1631.
Losy kościółka nie były szczęśliwe, ponieważ w dziejach swoich doświadczał plądrowania w czasach wojen, które od wieków miały miejsce na tej ziemi. Wówczas to ginęły bezcenne elementy jego wyposażenia. Po każdej wojnie podnoszono go i usuwano szkody.
W czasach luterańskich budynek sakralny został przejęty przez protestantów i pozostał w ich rękach do końca II wojny światowej. Nazywają go barokowym, jednak wyjątkowa skromność obiektu niemal kłóci się w tym stwierdzeniem. Zarówno w ścianach wewnętrznych jak i zewnętrznych wmurowane zostały płyty nagrobne. Są w stanie zadowalającym. Czytelne i całopostaciowe. Datuje się je na początek XVII stulecia.
Płyty nagrobne von Schlichtingów
Na zewnątrz widoczna jest w dobrym stanie płyta nagrobna Asmana von Schlichting. Mówi się o nim, że był on z Jurcza i do niego również należała pobliska Wielowieś. Asman zmarł w 1542 roku, w święto Trzech Króli. Na płycie z jego wizerunkiem znajdują się herby von Schlichtingów, von Truschke i von Kittlitz.
Kolejna płyta nagrobna należy do Elisabeth von Schlichting, zmarłej w 1575 roku. Na pomniku widoczne są herby von Schlichtingów, Nostitzów, Rothkirchów i Unwerdtów. Epitafium ojca Elżbiety, Christopha von Schlichting znajduje się wewnątrz kościoła.
Spotykamy tam też wizerunek małego Wentzla von Schlichting, którego ojcem również był Christof von Schlichting. Płyta jest uszkodzona i nie jest możliwe odczytanie na niej daty śmierci chłopca. Jednak widoczne są kartusze herbowe von Schlichting, Nostitz, Rothkirch i von Unwerdt.
Oprócz wyżej opisanych w kościele w Jurczu zobaczyć można płyty pozostałych członków tej rodziny. Jest tam mały chłopczyk, którego imienia niestety nie można odczytać. Wiemy tylko, że również był synem Christofa von Schlichting i zmarł w 1578 roku. Znajduje się tam też epitafium Barbary von Schlichting zmarłej w roku 1570. Płyty nagrobne jej rodzicieli odnaleźć można w Wielowsi, kilka kilometrów od Jurcza.
Teren świątynny
Na terenie kościelnym widoczne są pozostałości po dawnym cmentarzu, który w chwili obecnej nie istnieje.
Trwają tam nadal zabytkowe drzewa. Porasta je bluszcz…
Trochę dalej leży pomnik poległych w I wojnie światowej. To mieszkańcy Jurcza. Kiedyś obelisk stał przy świątyni, jak widać to na starych fotografiach tego obiektu. Ostatnio widziany był na pobliskim placu zabaw, w krzakach i przewrócony.
Jurcz położony jest przy drodze wojewódzkiej numer 372, na terenie Dolnego Śląska. W powiecie lubińskim i w gminie Ścinawa. Warto się zatrzymać, choć na chwilę…
